ဘ၀တခုက ဖန္တီးတဲ့စည္းခ်က္
တူရိယာမလိုဘူး....
ကုတင္ေပၚက ဒ႑ာရီပံုၿပင္ေလးေတြ
ပခက္စီး......အနွိီးေလးတရမ္းရမ္းနဲ.
ပူေႏြးေႏြး....ရင္ခြင္တစံုထဲမွာ
္ရင္းနွီးခဲ့ဖူးတယ္
ေမ့ေပ်ာက္ဖုိ.မလြယ္ပါဘူး...........
လူမွန္းသူမွန္း...စမ္းတ၀ါး၀ါး
မနိုင့္တနိုင္ ခဲတံေလးအတူကိုင္
စာေလးေတြ ကူက်က္ေပးခဲ့တယ္
ရင္ခြင္တခုဆီက ေထာင့္တညပံုၿပင္
ေမွးစက္တိုင္း ေခ်ာ့သိပ္
အသြင္မတူ လူသားပီပီ
တန္းတူညီမွ် ထားဖို.အေရး
ႀကိဳးစားေပးခဲ့တယ္....................
ပုတုလူသား ၿဖစ္သည့္အညီ
အမွားတခု ရူးရူးမုိက္မိုက္
လုပ္လုိက္မိတုိင္း ...
အမွန္တေထာင္နဲ. ၿပန္လည္ေဖးမ
အားေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္မိခင္
ကၽြန္ေတာ့လုပ္ရပ္
တေလာကလံုးအတြက္ မွားခ်င္မွားမယ္
သူမကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္
မွန္ေနဆဲပဲ...
အမုန္းမရွိတဲဲ့ ငါးရာနွစ္ဆယ့္ရွစ္
အဆံုးမရွိတဲ့ ခ်စ္ၿခင္းတရားပါ...
ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ သူမကစနိုး၀ုိုက္
ဂႏၱ၀င္ပံုၿပင္ထဲက
မင္းသမီးေလးတပါးေပါ့.....
No comments:
Post a Comment